Gusto naming malaman ang mahahalagang pagkakaiba sa pagitan ng relihiyon ng Kristiyano at sa lahat ng iba pang mga relihiyon; sa pagitan ng bahagi ng Bibliya bago pa ipinanganak si Jesus, at ang bahagi pagkatapos siya ipinanganak, sa pagitan ng mga turo ni Jesus at ng mga turo ng lahat ng ibang pinuno ng relihiyon. Hindi kami interesado sa mga maliliit na pagkakaiba na pinagtatalunan ng karamihan. Hiniling namin sa Diyos na ipakita sa amin ang mahahalagang pagkakaiba, at ipinakita niya.
Ang natutunan namin ay ang relihiyong Kristiyano (yung itinuro ni Jesus) ay kakaiba sa lahat ng ibang mga relihiyon na hindi mo talaga matatawag itong isang relihiyon. Sa maraming mga pamamaraan, ang mga grupong tumatawag sa kanilang sarili bilang Kristiyano ay mas katulad pa sa iba pang mga relihiyon kaysa sa katulad nila si Jesus at sa kanyang mga unang alagad.
Mayroong ilang mahahalagang pamamaraan na halos ang lahat ng mga relihiyon ay magkakapareho, at nangyari lamang na ang mga bagay na ito, sa parehong pagkakataon, ay mga bagay na nagpapaiba sa kanila sa itinuro ni Jesus.Tatalakayin namin ang anim na pagkakaiba.
A. Mga Gusali
Halos lahat ng mga relihiyon ay labis ang pagkahumaling sa mga gusali. Marami silang espesyal na pangalan para sa kanilang mga gusali, at sa isa o ibang paraan, nagbibigay sila ng mas maraming oras, pera, at pagmamahal sa mga gusali kaysa sa Diyos at sa ibang tao. Ang iba't ibang mga relihiyon ay madalas na nakikipagkumpitensya sa bawat isa upang makagawa ng mas malaki at mas matibay na mga gusali.
Ang matinding pagkawili sa mga gusali ay isang problema mula sa simula, sa pagitan ng Diyos at ng mga tao. Sinasabi ng unang aklat ng Bibliya na "Si Cain ay lumayo sa Diyos... at nagtayo ng isang lungsod." (Genesis 4:16-17) Sinasabi rito na ang Diyos ay nagalit sa mga tao dahil sa kanilang pagkawili na gumawa ng isang napakataas na tore. (Genesis 11:3-4)
Nais ng mga relihiyosong tao na mahalin ng iba ang kanilang mga gusali. (Luke 21:5-6) At nagagalit sila kapag may sinabing anuman ang mga tao laban sa kanilang mga gusali, at sa lahat ng pera na kanilang nilulustay para riyan.
Bakit pinatay si Jesus? Sinasabi ng Bibliya na ang isang dahilan na napagkasunduan ng mga pinuno ng relihiyon ay, siya ay pinatay dahil siya ay labag sa kanilang gusali. (Matthew 26:59-61)
Ang gusali mismo ay hindi masama; ngunit si Jesus ay labag sa PAG-IBIG na mayroon ang mga tao para sa kanilang gusali. Ito yaong pag-ibig na dapat sana ibinigay para sa Diyos at sa iba, at hindi para sa isang walang buhay na gusali. Ang mga simbahan ngayon ay gumagastos ng halos 90% ng kanilang pera sa mga gusali, at mas mababa sa 1% upang matulungan ang mga mahihirap. Sinasabi ng Bibliya na kung saan natin inilagak ang ating pera ay doon ay kung saan natin ibinigay ang ating pag-ibig. (Matthew 6:21)
Nung sabihin ni Jesus, "Natapos na," habang siya ay namamatay sa krus, sinasabi niya na ang Diyos ay tapos na sa pamamaraan ng relihiyon. Ipinakita ng Diyos ang katotohanang ito sa pamamagitan ng pagsira ng kurtina sa isang espesyal na lugar kung saan pinaniniwalaan ng mga Hudyo na tumahan ang Diyos. Ginawa Niya ito sa parehong oras nang mamatay si Hesus.
Bago ito nangyari, sinabi ni Jesus sa isang babae na darating ang panahon na hindi na mahalaga kung saan mananalanginl ang mga tao, ngunit lamang na mayroon silang tamang diwa sa kanilang mga puso kapag sila ay nagdarasal. (John 4:21-24) Sa kaharian ng langit hindi ka pupunta sa bahay sambahan, dahil ikaw ang bahay sambahan. (Acts 7:48) Ang unang Kristiyano na namatay para sa kanyang pananampalataya ay namatay ilang sandali matapos sabihin ito sa mga pinuno ng relihiyon. At nagagalit ang mga pinuno ng relihiyon kapag itinuturo namin ito ngayon.
Ang bagong tipan ay malinaw tungkol sa katotohanan na ang Diyos ay tumatahan sa mga puso ng mga tao ngayon, at hindi sa mga gusali. (1 Corinthians 6:19) Ito ay isang napakalaki at mahalagang pagkakaiba sa pagitan ng simbahan na itinayo ni Jesus at ang mga gusali na itinatayo ng mga relihiyon sa buong mundo.
B. Kalusugan
Dahil mahal ng mga relihiyosong tao ang gusali kaysa sa Diyos na tumatahan dito, nang marinig nila na ang Diyos ay nananahan na sa ating mga katawan ngayon, nagsisimula na rin silang mahalin ang kanilang mga katawan, at ituro na ito ang nais ng Diyos. Muli ay nagpapakita sila ng higit na pagmamahal sa "sisidlan" kaysa sa Diyos na tumatahan dito.
Halos lahat ng mga relihiyon ay may mga aral tungkol sa kung paano maging malusog (Mark 7:3-4), at sinisikap nilang gawin ang mga panuntunang ito na katumbas sa (o mas mahalaga kaysa sa) tunay na espirituwal na mga panuntunang itinuro ni Jesus. Ang panuntunan sa kalusugan tungkol sa pagkain ng karne, pag-inom ng alak, paggamit ng asukal, paggamit ng droga, at iba pang mga bagay na naging mga panuntunan sa relihiyon.
Sinasabi nila na ang mga tao na sumusunod sa kanilang mga panuntunan tungkol sa kalusugan ay mas espirituwal kaysa sa mga taong hindi sumusunod sa kanila. Ngunit sinabi ni Jesus, "Walang pumapasok sa iyong bibig ang maaaring magpapaitim ng iyong budhi." (Mark 7:15) Sinabi ng mga tao na si Jesus ay isang alkoholiko at baboy dahil hindi siya natatakot uminom ng alak at kumain ng pagkain na sinabi ng relihiyosong mga tao ay masama para sa kanya. (Luke 7:34) Sinabi niya na maproprotektahan tayo ng Diyos mula sa panganib kung kumain o uminom tayo ng pagkain o tubig na hindi mabuti para sa atin. Sinabi ni Jesus na si Pedro ay dapat na kumatay at kumain ng mga hayop na sinabi ng kanyang relihiyon ay marurumi (Acts 10:9-16) Ito ay dahil nais niya na si Pedro ay manirahan at makipagtulungan sa mga tao mula sa iba’t ibang relihiyon, na hindi sumusunod sa mga panuntunan ng relihiyon ni Pedro. Ang mga panuntunan sa kalusugan ay makakatulong sa mga tao na maging mas malusog; ngunit kapag ginagawa nilang panuntunan sa relihiyon, pinaghihiwalay nila ang mga tao at napapaniwala ang bawat panig na sila ay mas mahusay kaysa sa kabilang panig
Maraming mga taong malusog ang hindi mapagpakumbaba. May sakit ang kanilang espiritu. Wala silang masyadong totoong pagmamahal sa ibang tao. Ang mga taong malulusog ay maaaring maging malupit sa mga may sakit, sa pamamagitan ng pagsasabi na sila ay may sakit dahil sila ay masama at dahil ang Diyos ay nagagagalit sa kanila.
Nais ng Diyos na magkaroon tayo ng mabuting puso higit pa sa pagkakaroon ng malusog na katawan. Hindi mahalaga sa espirituwal kung tayo ay may sakit o lumpo. (Matthew 18:8-9) Kadalasan ang isang taong may sakit ay mas mapagpakumbaba kaysa sa isang malusog na tao. (John 9:9-41)
Balang araw ang ating mga katawan ay mamamatay. (1 Corinthians 6:13) Ang mga relihiyon na naghihikayat sa mga tao na manalangin para sa Diyos na pagalingin sila ay madalas na nagtuturo na ang pinaka-espiritwal ay ang malulusog. Ang pagpapagaling ay nagiging isa pang puwersa upang paghiwalayin ang mga tao. Ngunit sa kaharian ng langit, hindi tayo naghahanap ng perpektong pisikal na katawan.(Romans 8:23) Naghahanap tayo ng mga bagong espirituwal na katawan, pagkatapos mamatay ang ating pisikal na katawan. (1 Corinthians 15:50-53)
C. Mga Espesyal na Gawang Panrelihiyon
Halos lahat ng mga relihiyon ay nagtuturo sa mga tao na magsagawa ng mga espesyal na gawang panrelihiyon upang maging espirituwal. Maraming iba't ibang katawagan ang mga gawain na ito. Para sa mga simbahan ang mga iyon ay tinatawag na "sakramento" habang sa relihiyong Hudyo ay tinatawag na "paghahain". Ngunit sinabi ni Jesus na ang Diyos ay hindi interesado sa mga hain (o sa mga sakramento). (Hebrews 10:5-6) Ang nais ng Diyos ay ang pagmamahal. (Mark 12:33)
Karamihan sa mga relihiyon ay nagtuturo sa mga tao na bigkasin ang mga mahiwagang salita na sinasabi nilang magbibigay sa kanila ng espirituwal na lakas. (Matthew 6:7) Ang mga simbahan ay madalas na nagsusulat ng mga dasal para magamit ng mga tao kapag nakikipag-usap sila sa Diyos. Ito ay maaaring labag sa itinuro ni Jesus tungkol sa mga lihim na panalangin sa ating puso, kung saan hindi ito maririnig ng iba. (Matthew 6:6) Ang mga salitang ginagamit natin ay hindi mahalaga. Naririnig ng Diyos ang lenggwahe ng ating espiritu. (Romans 8:26) Kung ang ating espiritu ay hindi tama, ang mga espesyal na salita ay hindi makakatulong. Kung ang ating espiritu ay tama, hindi kinakailangan ang mga espesyal na salita.
Maraming mga relihiyon ang nagtuturo sa mga tao na hiwain ang kanilang mga katawan sa ilang pamamaraan, upang ipakita na sila ay mas mahusay kaysa sa ibang mga tao.
Sinasabi ng Bibliya na ang Diyos ay hindi interesado rito. Ang gusto lang niya ay maniwala ang mga tao sa kanya. (Romans 3:28-30) Maraming mga Kristiyano ang nagtangkang gumawa ng mga bagong sakramento upang palitan ang mga sakramento ng mga Hudyo na hindi na ginagawa ng mga alagad ni Jesus.
Sinabi ni Jesus na dapat nating lukuban ang mga tao sa espiritu ng katotohanan na nasa kanyang mga aral, ngunit sinubukan ng mga unang Kristiyano na lukuban ang mga tao ng tubig, ang madalas gawin ng mga Hudyo (tulad ni Juan Bautismo). (Luke 3:16) Sinimulan ding gawin iyon ni Paul, sa pag-aakalang mayroong mahika sa tubig, ngunit mabilis niyang naunawaan na ang mga gawaing ito ay naghihiwalay din sa mga tao. Ipinakita sa kanya ng Diyos na hindi niya dapat sinusubukang sundin ang pagkaunawa ng mga Hudyo sa mga sakramento. (1 Corinthians 1:17)
Ang mga gawain na nais ng Diyos na gawin ng mga tao sa kanyang kaharian ay hindi mga espesyal na gawang panrelihiyon. Ang nais niya ay sundin natin ang kanyang Anak, si Jesus. (Hebrews 10:7; 1 Samuel 15:22)
D. Mga Banal na Araw at Pagpupulong
Halos lahat ng mga relihiyon ay may mga banal na araw at/o lingguhang pagpupulong. Paulit-ulit nilang ginagawa ang mga pagpupulong na ito, sapagkat naniniwala silang ito ang nagpapasaya sa Diyos. (Hebrews 10:11) Ang problema ay ang pagpupulong o ang banal na araw ay para lamang sa isang maikling panahon. Pagkatapos nito, ang mga tao ay aalis sa pagpupulong at babalik sa kanilang pamumuhay bago ang pagpupulong.
Sa oras ng pagdating ng isa pang banal na araw, kailangan nilang gawin ulit ang parehong mga bagay, sapagkat masyadong matagal ang pagitan ng mga pagpupulong.
Ang mga tagasunod ni Hesus ay namuhay kasama siya, pitong araw sa isang linggo. (Luke 8:1) Sinasabi ng Bibliya na "ipinakita" nila na ang Kaharian ng Langit ang nagbago sa kanilang paraan ng pamumuhay. Ang mga unang Kristiyano ay namuhay nang magkasama, pitong araw sa isang linggo. (Acts 2:44-45). Ginugol nila ang bawat araw sa paggawa ng mabuti (Acts 5:42). Sinasabi ng Bibliya na hindi tayo dapat huminto sa pamumuhay nang magkasama, tulad ng ginagawa ng karamihan sa mga tao ngayon. (Hebrews 10:25)
Ang dahilan ng pagkakaiba na ito sa pagitan ng relihiyon at ng kaharian ng langit ay dahil hindi pinapakain ng mga pinuno ng relihiyon ang kanilang mga tagasunod. Ang mga pinuno ng relihiyon ay nagtuturo sa mga tao na magtrabaho para sa pera anim na araw sa isang linggo at bigyan ang Diyos ng isang araw sa isang linggo.
Sinabi ni Hesus, na dapat tumigil ang mga tao sa pagtatrabaho para sa pera. (John 6:27; Matthew 6:24, Matthew 6:31-33) Kung titigil tayo sa pagtatrabaho para sa pera, maaari tayong magtrabaho para sa Diyos. Kapag nagtatrabaho tayo para sa Diyos, hindi natin kailangan ng isang espesyal na araw ng pahinga, sapagkat ang ating buong buhay ay mapupuno ng “pahinga” na ibinibigay ng Diyos. (Matthew 11:28-30) Magiging banal na araw ang bawat araw sa Kaharian ng Langit.
Ang katuruang ito tungkol sa pagpapakain ng Diyos sa mga taong nagtatrabaho para sa kanya ay isang katuruan na walang ibang pinuno ng relihiyon ang may pananampalatayang magturo sa kanilang mga tagasunod. Ito rin, ay isang mahalagang aral na nagpapaiba mga turo ni Jesus mula sa lahat ng iba pang mga aral sa mundo.
E. Mga Namumuno at Grupo
Karamihan sa mga relihiyon ay interesado sa kanilang mga pinuno at sa mga patakaran ng kanilang grupo. Ang mga panuntunan ay naghihiwalay sa mga tao sa isang grupo mula sa mga tao sa ibang pang mga grupo. Dahil dito, ang mga tao mula sa iba`t ibang relihiyon ay nagkikipagtalo, nakikipaglaban, at nagsisimula ng mga giyera laban sa isa’t isa.
Sinabi ni Jesus na ang kaharian ng langit ay hindi nakikita. (Luke 17:20-21) Ang pagiging kasapi o hindi pagiging kasapi sa isang grupo ay hindi nakagagawa ng anumang pagkakaiba sa mga taong nasa Kaharian ng Langit. Sumasali ka sa Kaharian ng Langit sa pamamagitan ng pagkakaroon ng pananampalataya sa Diyos, pagmamahal sa iba, pagnanais na malaman ang katotohanan, at pagiging mapagpakumbaba.
Nalaman namin na ang mga relihiyosong tao ay sobrang interesado na malaman ang pangalan ng aming pangkat, ang pangalan ng aming pinuno, at kung paano naiiba ang aming mga panuntunan sa kanilang mga panuntunan. Mayroon silang espesyal na pagkawili sa mga pagkakaiba, sapagkat ang talagang nais nila ay isang dahilan upang masabing mali kami at tama sila.
Halos lahat ng mga relihiyon ay may mga espesyal na titulo para sa kanilang mga pinuno. Ang mga pinuno ay nagiging mapagmataas dahil sa kanilang titulo. Sinabi ni Jesus na hindi tayo dapat gumamit ng mga espesyal na titulo (tulad ng Padre, Mister, o Reverend) para sa ating mga pinuno, sapagkat lahat tayo ay magkakapatid sa pamilya ng Diyos. (Matthew 23:2-12)
F. Mga pag-aaral tungkol sa Diyos
Ang mga relihiyon ay maraming masasabi tungkol sa Diyos. Sinabi nila na nauunawaan nila kung ano ang maaari at hindi maaaring gawin ng Diyos. Ngunit sa Kaharian ng Langit, ang pinakamahalagang bagay ay alamin kung ano ang nais ng Diyos na gawin natin, at pagkatapos ay gawin ito. Walang sinuman (maliban kay Hesus) ang nakakaintindi ng lahat tungkol sa Diyos. (John 1:18) Ang nais lamang ng Diyos na gawin natin ay makinig, maniwala, at sumunod sa kanyang Anak - si Jesus. (John 6:29) Mahilig magtanong sa amin ang mga relihiyosong tao tungkol sa mga bagay na hindi nagpapabago sa ating paraan ng pamumuhay. Nais nilang malaman kung sa palagay namin ay may iisang Diyos o tatlong Diyos, ang pinaniniwalaan namin sa kung anong mangyayari sa atin pagkamatay, kung ano ang paniniwalaan namin tungkol sa mga anghel at demonyo, kung ano ang pinaniniwalaan namin tungkol kay Jesus bilang isang tao at Diyos nang magkasabay, at maraming iba pang mga bagay na hindi gumagawa ng anumang pagkakaiba sa paraan ng pamumuhay natin. Kung “nagkamali” tayo ng sagot sa alinman sa mga katanungang ito, gagamitin nila ito upang sabihin na kami ay masama at sila ay mabuti. Ngunit sinabi ni Jesus na mas interesado siyang maghanap ng mga taong susunod sa kanya. (Luke 6:46)
Sa pagwawakas, may iba pang mga pamamaraan na ang Kaharian ng Langit ay naiiba sa lahat ng mga relihiyon sa mundo, ngunit kung pag-aaralan mo ang anim na pamamaraan na ito, makakatulong ang mga ito na maunawaan mo ang pagkakaiba sa pagitan ng sinasabi ni Jesus at kung ano ang mga sinasabi ng mga pinuno ng relihiyon.
